...หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
….”รักษาที่ตัวเรา”….
....."การที่เรารักษาศีล เราก็ไม่ได้รักษาอื่นไกล รักษากาย รักษาวาจา รักษาใจของเราให้เรียบร้อย เมื่อกายของเราเรียบร้อย วาจาเรียบร้อย ใจเรียบร้อยแล้ว เกิดไปภพไหนชาติไหนก็ตาม
...ถ้าเรายังไม่พ้นจากทุกข์ ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่อีก กายของเราก็จะเป็นคนเรียบร้อย วาจาของเราก็เป็นที่เรียบร้อยไม่มีโทษน้อยใหญ่ ดังนั้นท่านจึงให้รักษาศีล โทษน้อยโทษใหญ่คืออันใด เราท่านทั้งหลายก็ทราบอยู่แล้วว่า ปาณา หรือ อทินนา กาเม มุสา สุราเหล่านี้มันเป็นโทษ บ้านเมืองยุ่งยากทุกวันนี้ก็เพราะโทษห้าอย่างนี้แหละ
....ให้พากันพึงรู้พึงเข้าใจ เมื่อเราทั้งหลายไม่ได้ทำโทษห้าอย่างนี้เราก็มีความสุข เราไปภพไหนชาติไหนเราก็มีความสุข ทั้งปัจจุบันและเบื้องหน้า เราไม่ได้ทำโทษห้าอย่างแล้ว เราก็เป็นผู้มีโภคสมบัติ เป็นคนไม่ทุกข์ เป็นคนไม่จน เป็นคนไม่อดไม่อยาก เป็นคนไม่ทุกข์ไม่ยาก"
...หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
