ท่ามกลางป่าใหญ่ ต้นไม้ นานาชนิด เติบโต เรียงรายกันแน่นขนัด...
และในวันนั้น วันที่สายฝนโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า การเดินทางของ 'เจ้าหยดน้ำ' ก็เริ่มต้นขึ้น
หยดน้ำน้อย ๆ ล่วงหล่นจากฟ้า ตกกระทบลงบนใบไม้ใบใหญ่ มันกลิ้งไป กลิ้งมาอยู่เช่นนั้น จนสายตาของมันก็พลันไปเห็น มหาสมุทรที่กว้างใหญ่ อยู่ไกลลิบ ๆ ออกไป
วินาทีนั้นเอง เจ้าหยดน้ำ ตั้งปณิธานแน่วแน่กับตนเอง...
"เราจะต้องไปอยู่เป็นส่วนหนึ่งของมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่นั้นให้ได้"
แต่...เราจะลงจากใบไม้นี้ยังไงกันนะ...
ประหนึ่งมีใครได้ยิน...มีสายลมพัดมาจากทิศตะวันตก แรงเสียจนใบไม้พลิกคว่ำลง เจ้าหยดน้ำ จึงล่วงหล่น (อีกครั้ง) ลงสู่ผืนดิน ที่รองรับอยู่ ส่วนหนึ่งของมัน แตกกระจาย กระเด็นไปคนละทิศ คนละทาง แต่นั่นไม่ได้ทำให้มันเจ็บปวดเท่าไรนัก มันเริ่มกลิ้งตัวเอง ไปในทิศที่มันคิดว่าเป็นทางสู่ มหาสมุทร
เจ้าหยดน้ำ กลิ้ง ๆ มาจนได้เจอกับ มดตะนอยตัวหนึ่ง มันจึงได้เอ่ยถามออกไป
หยดน้ำ : นี่ ๆ เจ้ามดตะนอย เจ้าพอจะบอกทางไปมหาสมุทรให้กับข้าได้หรือไม่
มดตะนอย : เจ้าจะไปทำอะไร ที่มหาสมุทร ที่อยู่แสนไกลนั่นกันหรือ
หยดน้ำ : ถามได้ ! ข้าก็จะไปรวมกับมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่น่ะสิ ! ข้าเกิดมาเพื่อเป็นมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่นะ
มดตะนอย : ข้าจะบอกทางแก่เจ้าก็ได้ หากแต่ข้ามีข้อแลกเปลี่ยน เพียงเจ้าแบ่งตัวของเจ้า ให้ข้าได้ดื่ม สักเสี้ยวหนึ่ง จะได้ไหม
หยดน้ำ : ได้สิ !
แล้วการแลกเปลี่ยนก็เกิดขึ้น...วินาทีที่เจ้าหยดน้ำ ได้มองเห็นมดตะนอย ดื่มน้ำด้วยความกระหายนั้น พลันก็เกิดความรู้สึกแปลก ๆ ขึ้นในใจของมัน...
เจ้าหยดน้ำเริ่มเดินทางต่อ ด้วยความรู้สึกสงสัยลึก ๆ ในใจ จนมันได้มาพบกับ ดอกทิวลิปดอกหนึ่ง ที่กำลังเหี่ยวเฉา ประหนึ่งใกล้จะตาย มันจึงรีบเข้าไปถามด้วยความตกใจ
หยดน้ำ : เฮ ๆ เจ้าเป็นอะไรไปน่ะ ทำไมเจ้าดูแย่เช่นนี้
ดอกทิวลิป : ตัวข้าขาดน้ำ และข้าก็กำลังจะตาย...
หยดน้ำ : ไม่นะ ! ไม่ ไม่ ไม่ เจ้าจะตายไม่ได้ นี่ น้ำที่เจ้าต้องการ รับมันไปจากข้านะ...
แล้วการ แลกเปลี่ยนทางเดียว ก็เกิดขึ้น ดอกทิวลิปรอดตายจากการได้รับน้ำ แม้เพียงนิดหน่อย จากเจ้าหยดน้ำ แต่นั่น ก็สามารถต่อชีวิตของดอกทิวลิปได้
เจ้าหยดน้ำ เริ่มเดินทางต่อ ด้วยร่างกายที่เหลืออยู่เพียงนิดเดียว มันเดินทาง โดยที่มีแต่ความรู้สึก สงสัยลึก ๆ อยู่ในใจ แต่ในวินาทีนั้น สายตาของมันพลันไปเห็น ลำธาร เล็ก ๆ ที่ไหลผ่านป่า มันทึกทักเอาเอง ว่านั่นคือ มหาสมุทร ที่มันตามหา และด้วยความดีใจนั้น มันรีบกลิ้งตรงไปทางลำธาร จนไม่ทันได้สังเกตุว่า มีร่องดินเล็ก ๆ แต่ก็ใหญ่พอที่มันจะตกลงไป ร่องดินนี้ ลึกมาก เจ้าหยดน้ำ ตกลงกระทบกับก้อนหินใหญ่ จนร่างของมัน แตกสลายหายไป...
ในวินาทีสุดท้าย ก่อนที่จะสลายไปนั้น...ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านพ้น ได้วนเวียนเข้ามาในห้วงของจิต จนมันเกิดคำถาม
"ตอนที่เห็นมดตะนอยดื่มน้ำอย่างกระหาย ความรู้สึกนั้นมันเรียกว่าอะไรกันนะ แล้วในตอนที่ดอกทิวลิป ได้รับน้ำจากเราไป จนรอดตายได้นั้น เรารู้สึกอย่างไรกันนะ...แต่ คงไม่มีโอกาสได้รับรู้แล้วแหละ..."
--------------------------------------------------
แม้การช่วยเหลือมดตะนอย จะเป็นการแลกเปลี่ยนเพื่อถามเส้นทาง
แม้การช่วยเหลือดอกทิวลิป จะเป็นการแลกเปลี่ยนทางเดียว
เจ้าหยดน้ำเอ๋ย...จงหลับไหลลงสู่ห้วงแห่งนิทรา เจ้าได้กระทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากมายให้กับ เพื่อนร่วมโลกของเจ้าแล้วหละ...
--------------------------------------------------
การเดินทางอันแสนสั้นของ 'เจ้าหยดน้ำ' จบลงเพียงเท่านี้ครับ ^^
ท่านผู้อ่าน ได้รับอะไรจากเรื่องราวนี้บ้างไหมครับ ถ้าไม่ ผมขอให้เรื่องราวนี้ เป็นสิ่ง คั่นเวลา คั่นเรื่องราวที่ท่านต้องพบเจอในวันที่ผ่านมานะครับ
องครักษ์พิทักษ์ก้อนหิน 17-05-21 20:05
Cr. รูปภาพจากอินเตอร์เน็ตนะครับ ^^
